NRC en nieuwsuur plaatsten in 2020 een nieuwsitem over de doula. Strekking van zowel het artikel als de televisie-uitzending: veel doula’s bemoeien zich met het medisch beleid en de doula is overbodig. Ja, dat raakte me en het duurde even voordat ik mijn gedachten hierover helder had.
Op het moment dat de zwangere steeds meer zorgverleners ging zien in de zwangerschap en bij haar bevalling, het verwijspercentage ging stijgen en het aantal interventies steeg – zag ik bij zwangeren een behoefte ontstaan aan echte aandacht, aan continue begeleiding, aan iemand die luistert naar haar wensen, haar autonomie versterkt en haar laat voelen dat ze haar stem mag laten horen.
In de huidige geboortezorg is hier dikwijls geen ruimte meer voor en word je als zwangere met een mening al snel als lastig bestempeld. Dat is precies waar de schoen wringt. Een doula vertegenwoordigt het verlangen van een zwangere vrouw en zij voorziet in een behoefte die de huidige geboortezorg niet altijd kan leveren. En het doet misschien pijn om ons dat te realiseren. Tegelijkertijd maakt het feit dat deze zorg niet geboden kan worden niet dat deze zorg overbodig is.
Wat ik mis in deze nieuwsitems en wat ik mis in de geboortezorg is de stem van de zwangere. We voeren discussies over geld en over het centraal zetten van de zwangere, er worden prachtige zorgpaden bedacht. Maar wat wil de zwangere en wie luistert er naar haar? Wat heeft zij nodig van ons? Daar zou het over moeten gaan. Het feit dat er zoveel vrouwen zich laten ondersteunen door een doula zegt eigenlijk al genoeg.
Het beeld dat geschetst wordt van de doula die het zorgpersoneel onmogelijk maakt hun werk te doen en zich bemoeit met het medisch beleid, herken ik niet. Ik zie wel doula’s die zwangeren ondersteunen bij het laten horen van hun stem, die luisteren, onvoorwaardelijk aanwezig zijn. Dat is waar de expertise van de doula ligt. Luisteren dat is waar het om gaat en als we dat allemaal wat meer zouden doen dan zouden we ook in dit soort nieuwsitems niet zo hard hoeven te schreeuwen.
Ik werk heel fijn samen met verloskundigen, gynaecologen en kraamverzorgenden en zie een prachtige chemie ontstaan wanneer iedereen vanuit zijn eigen rol de ondersteuning geeft die hem of haar past. We versterken elkaar, vullen elkaar aan en we hebben allemaal hetzelfde doel: een bevalling waar ouders positief op terug kunnen kijken.